Dagelijkse chaos op Schiphol


De corona crisis lijkt achter ons te liggen “tenminste voor nu” maar het reizen blijkt nog steeds een heel gedoe. Na ruim 2 jaar van beperkingen zou je mogen verwachten dat de professionals weer in de startblokken staan om deze nieuwe reisvrijheden goed te faciliteren, maar helaas! De waarheid is dat Schiphol alles behalve klaar is en lijkt verworden tot een derderangsluchthaven die dagelijks wordt geconfronteerd met onmogelijk lange wachtrijen. En hier zijn de reizigers met hun zuur gespaarde geld absoluut de dupe van en lijken ze allerminst zeker of ze na urenlang wachten hun vlucht wel gaan halen. Des te meer verbaasde het mij de weinig hoopgevende reactie van de Schiphol-directie die de oplossing zocht in goede schoenen en een flesje water en vooral hopen en bidden dat je dan misschien je vlucht haalt.

 

Had dit alles dan nu echt niet beter gekund en misschien ook gemoeten. Naar mijn mening falen hier zowel de politiek als de schipholdirectie hopeloos en laat een echte verbetering “ben ik bang” nog lang op zich wachten. Ruim twee maanden geleden ging het al mis en had de politiek gelijk moeten ingrijpen, maar wat ze lieten zien was een brevet van onvermogen en “dit is zeer zorgelijk” want als ze echt niet weten wat te doen lijkt echte verbetering een onhaalbaar doel. Helaas lijkt het in de politiek al jaren aan echte daadkracht te ontbreken wat in meerdere dossiers steeds meer pijnlijk bloot komt te liggen, neem de kindertoeslag affaire, de aardbevingen in Groningen, de stikstof problematiek, de vele bezuinigingen op essentiële onderdelen zoals het leger en de rechterlijke macht die al jaren een verloren strijd lijkt te voeren. En elke keer als het kalf al lang is verdronken komt men in grote paniek en daardoor ook in totale blindheid in actie en lijkt de 2e kamer vaak nog het meest verbaasd. En dit orgaan moet de controle van ons land borgen. Maar die lijken alleen in actie te komen als zij er zelf beter van worden, neem het telefoon gedrag van Mark Rutte “daar viel wat te halen” misschien konden ze Rutte nu eindelijk lozen. Hier wordt ik zo moe van, wat je ook van Rutte vindt, hij staat niet langs de kant te roepen en te klagen maar gaat alle uitdagingen vol goede moed aan, en daarin bewonder ik hem. Maar helaas moeten we ook constateren dat er onder zijn goede bedoelingen veel mis gaat en alleen sorry nu niet meer lijkt te werken. 

 

Intussen zijn de wachtrijen op Schiphol niet minder geworden en heeft men besloten Schiphol helemaal te grabbel te gooien, er worden gewoon honderden vluchten per dag geschrapt. En wie zijn hiervan de dupe? Presies de reiziger die zo graag op vakantie wilde “het kon weer” met de nadruk op kon. 

 

KLM de grootste gebruiker van Schiphol loopt door deze aanhoudende elende ook enorme schade op en dat doet het imago geen goed. De Fransen zullen hier met enig genoegen naar kijken want Air France presteerde toch altijd minder dan de KLM, maar als dit zo doorgaat en er niet daadkrachtig wordt ingegrepen zullen die rollen omdraaien en zal de Fransen niets meer tegenhouden om nu de KLM voorgoed te verzwelgen. Dit onvermogen waar te lang het korte termijn denken zonder enige visie de boventoon voerde en het uitgangspunt alleen maar draaide om meer geld verdienen en groter groeien zonder dat ook maar iemand zich afvroeg of dit verstandig was. Liever een dubbeltje nu bezuinigingen en meer verdienen dan kijken naar de toekomst. Het was al heel lang bekend dat de lonen en de werkomstandigheden op Schiphol niet best waren, ook enigszins in de hand geholpen door de politiek die de KLM een lening gaf met een woekerrente van maar liefst 7% en daarbij ook verlangde dat iedereen geld zou inleveren tot wel 20% van hun salaris. Vreemd natuurlijk want de luchtvaart was niet de enige branche die geld had gekregen of geleend, neem de NS ook daar zijn grote bedragen heengegaan maar daar heeft niemand loon ingeleverd. 

Helaas kijkt de hele wereld mee naar de chaotische taferelen op Schiphol, tot in Amerika haalden de choquerende beelden van de vastgelopen mensenmassa’s het nieuws. Het in decennia opgebouwde perfecte beeld van het overstappen op de luchthaven Schiphol lijkt voorlopig tot het verleden te horen.

De schade van de tekortkomingen van de Schiphol directie en de politiek kunnen wel eens verder reiken dan wij nu denken. Grootste slachtoffer is sowieso KLM, die haar fantastische intercontinentale netwerk alleen in stand kan houden als de luchthaven Schiphol zijn zaken op orde heeft.

Vragen als moeten we de lowcost maatschappijen die de luchthaven wel hebben laten groeien maar ook enigzins hebben verkwanseld op deze manier blijven bedienen of moeten deze meer uitwijken naar andere luchthavens en misschien kan Lelystad hier een goede rol in vervullen.

 

Duidelijke keuzes die de toekomst kunnen dragen dienen zich aan in vele vormen, hopelijk kunnen deze worden gedragen door alle verantwoordelijke partijen en bleek dit de omslag te zijn voor Schiphol naar een duurzame luchthaven die plezierig is voor de mensen die er werken, de reizigers die er gebruik van maken en de omwonende die deze buurman vaak als lastig hebben beschouwd.

 

Marcel Ruizendaal